you are so beautiful

Reisverslag nummer 2. Turrialba is inmiddels ingeruild voor het Caribische kustplaatsje Puerto Viejo. De koude nachten en sporadische regenbuien verruild voor zon, zweet en muggen. De truien zijn de backpack deze week niet uitgeweest terwijl een nieuwe korte broek is gekocht. Pura vida!

Lieve allemaal, ik ben afgelopen zondag afgereisd naar het zuid-oostelijke puntje van Costa Rica. Ik heb in totaal 1.5 week in Turrialba gezeten. In de tweede week daar heb ik nog veel gedaan (ook al lijkt het nu al ver weg) zoals: een waterval bezocht en zelfs beklommen, de paardrijrit van mijn leven gehad (!), veel gewandeld in de omgeving, het nachtleven van turrialba verkend, salsa les genomen, nog een (ditmaals geslaagde) poging tot yoga gedaan en natuurlijk braaf iedere dag mijn spaanse lessen gevolgd. Oftewel: het was een heerlijke week vol zon, ontmoetingen, ontspanning en geluk. Ik was dan ook best zenuwachtig om in mijn eentje naar Puerto Viejo af te reizen: al even proeven hoe dat reizen nou gaat met 3 bussen, 4 busstations en een backpack die bijna uit elkaar knapt. Maar het is gelukt!

Puerto Viejo is een caribisch kustplaatsje wat vooral bekend staat om zijn stranden, surfplekken en caribische cultuur. Je ziet hier veel verschillende gezichten maar vooral afro-caribische mensen die ooit via Jamaica en Panama naar Costa Rica zijn gekomen om aan een grote spoorlijn te werken die uiteindelijk nooit is gebruikt. Nu betekent dit voor de cultuur: rastahaar, reggeton muziek en overal een geur van wiet!

Het centrum van Puerto bestaat uit ongeveer 5 straten van Z-N en 5 van O-W parallel aan het strand. Overal heerst een relaxte sfeer die niet uit te leggen is: de palmbomen, kleurrijke cafes en hostels, de muziek en het geluid van de zee op de achtergrond maken het plaatje perfect! Het is hier daarom ook heel toeristisch: er zijn per jaar net zoveel toeristen als inwoners. Maar die mix van mensen geeft het ook wel weer wat! Er zijn vooral veel Amerikanen hier te vinden, als toeristen of als gepensioneerden. Ook zijn er veel mensen vanuit de hele wereld die hier naartoe gekomen zijn en nooit meer weg gegaan zijn! Ze noemen het ´the trap of puerto´. Ik kan me het goed voorstellen! Verder is het hier nu droogseizoen wat betekend dat het tropisch warm is en het zonnetje vaak schijnt. Helaas betekent dit ook een watertekort, wat ieder jaar erger lijkt te worden (klimaatverandering? De mensen hier zijn er van overtuigd!). Gelukkig is de zee er voor verkoeling!

Ik heb het hier onwijs naar mijn zin: kijk naar mijn foto´s en je snapt meteen waarom. Ik heb de ulitieme vakantiebestemming bereikt en ben er volop van aan het genieten. Vrouwen worden hier in de watten gelegd: gratis cocktails, altijd wel een plekje voor je, deuren worden opengehouden en natuurlijk word je constant nagefloten en nageroepen. ´You are so beautifull my lady´! Ik heb nog nooit zoveel complimentjes gehad als hier haha. Ook al voelt het een beetje vreemd, ik zeg kom maar op met die cocktails en dansmoves!

Het hostel hier is ook weer prachtig: een mooie tuin met kleurrijke bloemen en vruchten die we mogen plukken. De hangmatten natuurlijk en een klaslokaal bestaande uit vier palen en een palmdak. Het hele hostel is geel van buiten en blauw van binnen, met hout afgewerkt. We zitten hier met 10 mensen – allemaal Nederlands dus mijn Spaans gaat niet heel snel vooruit. En tsja wat heb ik allemaal gedaan deze week? Weer Spaanse les gehad, natuurlijk iedere dage even op het strand gelegen, een natuurpark bezocht, veel kleine soda´s (kleine eetcafes met costa ricaans eten) uitgeprobeerd, yoga gedaan, een massage genomen en iedere avond cocktails op het strand. Klinkt niet slecht of wel? Wat lijkt Nederland ver weg! Heimwee? No way!

Leuk om een aantal dingen op een rijtje te zetten over Costa Rica:

- Waar je ook komt, de mensen zijn super vriendelijk. Altijd lachen, behulpzaam en aardig zelfs als ik me niet verstaanbaar kan maken. Uiteraard gaat alles hier tranquillo tranquillo (waardoor ik af en toe met stoom in mijn oren in een bus zit die te laat is, terwijl de busschauffeur rustig de bus aan de kant zet om een cola´tje te halen!) maar van een burn out hebben ze vast nog nooit gehoord.

- Costa Rica is het rijkste land in midden – amerika. De toeristische sector doet het hier goed want de diversiteit van het land heeft veel te bieden. Toch is het gemiddelde loon hier maar $2 dollar per uur. En dat terwijl de prijzen van consumptiegoederen bijna vergelijkbaar zijn met Europa! Ik sta versteld hoe mensen hier overleven. En inderdaad, de huizen zijn niet al te mooi, weining mensen hebben een auto (naar mijn idee) en veel mensen leven op het goedkope gallo pinto (rijst met bonen). En toch heeft iedereen een smartphone!

- Gallo pinto en casado: als ontbijt, lunch en avondeten rijst met bonen. Ik moet er niet aan denken, helemaal niet in deze hitte, maar het is de traditionele keuken hier! Ananas, papaya, mango en meloen eet ik hier iedere dag – heerlijk tropisch.

- De natuur is zo divers: alleen hier al is geen ieder strand hetzelfde. Bijvoorbeeld Playa Negra, een zwart strand door de vulkanische afzettingen. Er zijn meer dan 100 vulkanen in Costa Rica, waarvan 7 actief. Prachtig gezicht door het land heen! Costa Rica is ontstaan door de frictie van twee interconintentale platen, en dit breukvlak zorgt voor vulkanische activiteit. Interessant voor een halve aardwetenschapper als ik!
- Dieren zijn overal: luiaarden, aapjes , slangen (al 4 giftige gezien!), vlinders en prachtige vogels vind je zowel in de natuurparken als de dorpen hier. Gekko´s, muggen en vliegende kakkerlakken vind je zelfs in je bed – fantastisch die natuur zo dichtbij (not!). En er zat ook een slang in de dorm die twee dagen kwijt was – oeps! Honden zijn het favoriete huisdier van de Tico's (costa ricaanse bevolking) dus die vind je hier in ieder huis en cafe. Ze gaan zelfs mee uit en hebben een eigen plekje in de disco!

- Pas op voor de palmbomen! De cocosnoten vallen als bakstenen uit de lucht hihi.

Nou dat was de culturele opvoeding weer van hier – vind het leuk de dingen die ik leer met jullie te delen. Ook al is Costa Rica heel ver weg, zo krijgen jullie hopelijk ook een stukje mee van het land en de cultuur.

Morgen is mijn laatste dagje hier, helaas helaas. Zoals ik vorige week helemaal niet weg wilde uit Turrialba, heb ik nu hier helemaal mijn draai gevonden en vind ik het moeilijk om weer verder te reizen. Maar ik bouw het op: eerst 1.5 week in Turrialba, nu 1 week hier, volgende week 5 dagen in Bocas del Toro (Panama) en dan overal 1 a 2 dagen door heel Panama heen in anderhalve week. Oefening baart kunst dus het reizen zal zeker wennen!

Maar nu nog even genieten: de BBQ gaat hier aan en de net gevangen vis wordt klaargemaakt. Ik ben in charge of de guacamole. Hmmmmm! Volgend reisverslag schrijf ik vanuit Panama, mijn tweede land!

Un ambrazo de Puerto!